AG TRAINING OPTIMAL DEVELOPMENT OF MOTOR ABILITIES MAIN OBJECTIVES: OPTIMAL DEVELOPMENT OF MOTOR ABILITIES NEEDED TO SUCCEED IN ADULT ELITE SWIMMERS BUILDING OF SPECIFIC BODY TYPE AND COMPOSITION BUILDING OF SPECIFIC STRUCTURE OF SPORT ABILITIES LEARNING OF MOTOR SKILLS Performance results in AG are secondary!
Source: DEVELOPMENT OF ENDURANCE IN YOUNG SWIMMERS A. R – ppt video online download
Overview of the Chapter Understanding how motor skills develop Four guiding principles Reflexes and reactions Rudimentary movements Fundamental motor skills Proficiency barrier and transitional skills Categories of skills: locomotor, nonlocomotor, object control Modifying task demands
ก่อนอื่นขอสวัสดีปีใหม่ท่านผู้อ่านทุกท่านนะครับ ขอให้ทุกท่านพบแต่สิ่งดีๆรอบกาย และมีสุขภาพแข็งแรงตลอดปี ตลอดไปนะครับ
ช่วงหยุดพักผ่อนในเทศกาลขึ้นปีใหม่นั้น ผมได้มีโอกาสคุยกับพี่ท่านหนึ่ง ซึ่งหันมาสนใจอยากว่ายน้ำให้จริงจังมากขึ้น ด้วยเป้าหมายที่อยากจะพัฒนาตนเองสำหรับการแข่งขันไตรกีฬา โดยสิ่งหนึ่งที่พี่ท่านนี้และผู้ที่เริ่มหัดว่ายน้ำหลายท่านจะกังวลคล้ายๆกัน คือ “การหายใจในระหว่างว่ายน้ำ”
******************
ตกลงกันก่อนอ่าน
บทความนี้ถูกเขียนขึ้นมาในรูปแบบของการแนะนำเบื้องต้นสบายๆนะครับ อยากให้ท่านที่สนใจว่ายน้ำได้รู้ถึงการหัดเบื้องต้น เป็นรายละเอียดเบื้องต้นที่ผมนำเสนอให้พอเห็นภาพของการฝึกนะครับ อย่างไรก็ตาม การฝึกที่ดีควรเริ่มต้นกับ ครูผู้มีประสบการณ์ เพื่อให้ผลของการฝึกเป็นไปอย่างถูกต้องนะครับ
******************
ในกีฬาว่ายน้ำนั้น การขึ้นมาหายใจ คือสิ่งที่คุณหลีกเลี่ยงไม่ได้และสิ่งที่ทุกคนต้องทำ ผู้เริ่มต้นว่ายน้ำหลายคนใช้วิธีการยกศีรษะขึ้นมาเหนือน้ำเพื่อหายใจ หลายหลากอาการที่ทำกัน บ้างก็หายใจนานๆหวังอากาศเยอะๆ บ้างก็ยกศีรษะไม่นานแต่ทำบ่อยๆ หรือบ้างก็เลือกจะไม่หายใจเลยตลอดเส้นทาง (ซึ่งคงทำได้ราวๆ 15-25 เมตร เป็นอย่างมาก และเป็นสิ่งทีไม่ควรทำอย่างยิ่ง!!! เพราะไม่เป็นผลดีกับร่างกายและการว่ายน้ำของเรา) แต่ไม่ว่าจะเป็นแบบใด ถ้าการขึ้นมาหายใจแล้วเป็นการรบกวนจังหวะความต่อเนื่องในการว่ายน้ำของคุณ ก็จะทำให้คุณว่ายน้ำได้ช้าลงและทำให้คุณเหนื่อยล้าเร็วขึ้น ดังนั้น “การฝึกจังหวะหายใจให้สอดคล้องกับจังหวะการว่ายในแต่ละสโตรค“ จึงนับเป็นขั้นตอนที่สำคัญมากในการพัฒนาทักษะการว่ายน้ำของคุณ
ในบทความนี้จะขอกล่าวถึงการหายใจในท่าว่ายฟรีสไตล์ เพราะ
เป็นท่าว่ายแรกที่เราฝึกหัด
เป็นท่าที่มีความเร็วมากที่สุดใน 4 ท่าแข่งขัน
เป็นท่าว่ายที่ใช้ในการฝึกซ้อมและการออกกำลังกายมากที่สุด
ซึ่งความสามารถในการว่ายท่าฟรีสไตล์นั้นจะขึ้นกับประสิทธิภาพและความง่ายในการหายใจค่อนข้างมาก ถ้าถามว่าจะฝึกอย่างไรดี ท่านผู้อ่านลองอ่านตามไปทีละขั้นตอนนะครับ ทั้งหมดมี 4 ขั้นตอนหลัก (STEP) และในแต่ละขั้นตอนหลักจะมีขั้นตอนปฏิบัติย่อยๆ ให้ลองนึกภาพตามนะครับ
***** ขอย้ำอีกครั้งว่า เนื้อหาในบทความนี้ เป็นรายละเอียดเบื้องต้นที่ผมนำเสนอให้พอเห็นภาพของการฝึกนะครับ อยากให้ทุกท่านได้รับการฝึกจากครูผู้มีประสบการณ์นะครับ เพื่อให้ผลของการฝึกเป็นไปอย่างถูกต้องนะครับ เพราะหลายครั้งที่เราฝึกทักษะพื้นฐานเองแล้วทำผิด ท่านจะได้ช่วยแนะนำแก้ไขได้ ก่อนที่เราจะมีพื้้นฐานผิดๆติดตัวไป ยังไงก็ต้องฟังคำโบราณท่านว่าครับ “ศิษย์ดี เพราะมีครู” *****
Step 1
1.1) เริ่มจากยืนในสระว่ายน้ำ บริเวณด้านที่มีน้ำลึกระดับอก
1.2) หันหน้าเข้าหาขอบสระ
1.3) วางมือข้างซ้าย ไว้บนขอบสระ จากนั้นพับเอวลง
1.4) หายใจเข้า แล้วก้มหน้าลงในน้ำ
1.5) ค่อยๆปล่อยลมออกจากปอดผ่านทางปากและจมูก
1.6) จากนั้นบิดศีรษะพร้อมหายใจออก ด้วยการบิดหน้าขึ้นด้านข้างด้านขวาให้หน้าพ้นน้ำ
1.7) เมื่อใบหน้า คางและปากพ้นผิวน้ำให้หายใจเข้า
***** ให้จำไว้ว่าอย่ายกศีรษะสูงเกินไป จากนั้นฝึกซ้ำไปเรื่อยๆ แล้วให้ลองเปลี่ยนเป็นใช้มือขวาจับขอบสระ แล้วบิดหน้าหายใจทางด้านซ้าย
Step 2
2.1) จับคิกบอร์ดโดยยืดแขนตรง แล้วถีบตัวออกจากขอบสระ
2.2) หายใจเข้าแล้วก้มหน้าลงในน้ำ
2.3) เมื่อใบหน้าอยู่ใต้ผิวน้ำ ให้หายใจออก
2.4) จากนั้นบิดใบหน้าขึ้นด้านขวา เพื่อหายใจ แต่ให้เพิ่มการบิดลำตัวในจังหวะที่สอดคล้องกับการบิดหน้าหายใจให้ได้
2.5) เมื่อบิดหน้าขึ้นพ้นน้ำแล้ว ให้หายใจเข้า แล้วบิดหน้ากลับลงไปมองพื้นสระ โดยต้องบิดลำตัวกลับด้วย
2.6) จากนั้นให้ลองบิดหน้าขึ้นหายใจในด้านซ้ายบ้าง และทำซ้า
2.7) เมื่อเกิดความคุ้นเคยให้ลองปรับการเคลื่อนไหวของศีรษะในการบิดหน้าขึ้นหายใจให้น้อยที่สุด ซึ่งจะช่วยพัฒนาการวางศีรษะของคุณบนผิวน้ำในการฝึกหายใจ
Step 3
3.1) ตั้งท่าตะแคงแล้วถีบตัวออกจากขอบสระ ในท่าลู่น้ำ, streamline (เหยียดแขนซ้ายตรง ส่วนมือขวาวางไว้ข้างลำตัว และลำตัวถึงปลายเท้าเหยียดตรง
3.2) จากนั้นเตะขาฟรีสไตล์สลับขึ้นลง เพื่อช่วยให้คุณอยู่บนผิวน้ำ และเคลื่อนที่ไปได้แบบไม่โยกเยก
3.3) ด้วยตำแหน่งที่ใบหน้าคุณมองพื้นสระ ให้เริ่มเป่าลมออก แล้วบิดหน้าขึ้นด้านข้าง เพื่อเริ่มหายใจเข้า จากนั้นก็บิดหน้าลงมองพื้นสระเช่นเดิม ***ในข้อนี้มีเทคนิคเพิ่มเติมอีกนิดหน่อย ให้พยายามนึกว่าเราจะหายใจโดยมองไปด้านข้าง มิได้มองขึ้นฟ้านะครับ
3.4) ทำซ้ำขั้นตอนที่ 3.3) ไปเรื่อยๆ
แบบฝึกในขั้นตอนนี้จะช่วยฝึกให้คุณสามารถรักษาระดับลำตัวและแขนไว้ได้ดีในขณะที่บิดหน้าหายใจ ซึ่งหลายท่านมักตัวจมเวลาที่บิดหน้าหายใจ
Step 4
4.1) ให้นำพูลบอยมาหนีบไว้ระหว่างช่วงต้นขา และถีบตัวออกจากขอบสระ ซึ่งพูลบอยนั้นจะช่วยให้ขาของคุณลอยในน้ำได้แม้ไม่เตะขา การที่เราฝึกควบคุมการเคลื่อนไหวร่างกายท่อนบนนั้น จะช่วยฝึกการควบคุมจังหวะในการบิดหน้าหายใจได้
4.2) จากนั้นดึงและผลักน้ำด้วยแขนข้างหนึ่ง บิดหน้าหายใจเมื่อคุณผลักมือสุด โดยเป็นการหายใจเข้า
4.3) เมื่อผลักสุดแล้วให้เหวี่ยงแขนกลับในระดับเหนือน้ำนะครับ พร้อมกลิ้งตัวให้ลำตัวมาอยู่ในตำแหน่งขนานกับพื้นสระ โดยเมื่อบิดหน้าลงไปในน้ำก็ให้ค่อยๆหายใจออก ***ในแบบฝึกนี้เน้นไปที่การฝึกบิดหน้าหายใจ และความสัมพันธ์ระหว่างการบิดหน้าหายใจระหว่างการใช้แขนและขา***
4.4) จากนั้นก็เปลี่ยนแขนที่ใช้ดึง แล้วฝึกซ้ำสลับซ้ายและขวาไปเรื่อยๆ โดยเพิ่มจำนวนแขนต่อการหายใจ 1 ครั้ง จาก หายใจทุกการดึงแขน 1 ครั้ง ไปเป็นหายใจทุกการดึงแขน 2 ครั้ง, 3 ครั้ง
4.5) เมื่อฝึกจนชำนาญแล้ว ให้ลองฝึกว่ายทีละแขนโดยไม่ต้องหนีบพูลบอย
**** ในแบบฝึกนี้พยายามอย่าเตะขา เพราะเมื่อคุณพยายามเตะขา พูลบอยจะหลุดจากระหว่างขา แล้วคุณจะกังวล ****
ขอให้สนุกกับการว่ายน้ำนะครับ
เรียบเรียงโดย นายณัฐพล ชวนะวานิชวุฒิ
#ว่ายน้ำ #ประเทศไทย #Swimming #Thailand #Nutterfly
ขอบคุณบทความต้นฉบับ โดย by BARRETT BARLOWE เผยแพร่ไว้เมื่อ 02 มกราคม 2559
โดย : Andrea Di Nino เมื่อ 9 May 2014
ขอบคุณข้อมูลจากเว็บไซต์ www.arenawaterinstinct.com
แปลและเรียบเรียง โดย นาย ณัฐพล ชวนะวานิชวุฒิ
เกี่ยวกับผู้เขียน Andrea Di Nino
หัวหน้าผู้ฝึกสอนและผู้อำนวยการฝ่ายเทคนิคแห่งโครงการ A.D.N Swim Project, โครงการแรกของทวีปยุโรปที่สนับสนุนนักกีฬาว่ายน้ำนานาชาติ โดย Andrea เป็นผู้ฝึกสอนให้กับนักว่ายน้ำเหรียญเงินท่าผีเสื้อ 100 เมตรในกีฬา Olympic 2012 ที่ London, Evgeny Korotyshkin และนักว่ายน้ำเหรียญทองแดงในกีฬา Olympic (ประเภทผลัดฟรีสไตล์ 4x100m), Sergey Fesikov แห่งประเทศรัสเซีย
ท่าผีเสื้อนั้นคือการนำองค์ประกอบหลัก 3 สิ่งต่อไปนี้ มาผสานกันอย่างสมบูรณ์แบบและลงตัว
ในแต่ละองค์ประกอบนั้น, กุญแจสำคัญก็คือ การพยายามเคลื่อนที่ไปข้างหน้า และในระหว่างการว่ายท่าผีเสื้อก็ให้หลีกเลี่ยงการเคลื่อนที่ขึ้นและลงซึ่งไม่จำเป็น
ทีนี้มาเจาะประเด็นสำคัญกัน :
สิ่งสำคัญประการแรก คือ ให้คุณผลักน้ำไปข้างหลัง ซึ่งการทำเช่นนี้จะส่งผลให้ตัวคุณเคลื่อนที่ไปข้างหน้า
ประการที่สอง ฝ่ามือของคุณจะต้องหันไปด้านหลังและนิ้วมือชี้ลงพื้นสระ แต่ประการสุดท้ายนั้นที่สำคัญที่สุด คือ ต้องจำไว้ว่า (เพราะว่าจะเป็นจังหวะต่อเนื่องไปยังช่วงการผลัก)จงตั้งศอกไว้เสมอเพื่อให้ท้องแขน (forearm)ของคุณนั้นอยู่ในแนวดิ่ง
เพื่อช่วยให้คุณสามารถนำขั้นตอนที่สำคัญนี้ไปใช้ได้ถูกต้อง จงจำไว้ว่าถ้าหากคุณว่ายผีเสื้อในระยะ 100 เมตรหรือ 200 เมตร ให้พยายามมองไปข้างหน้าเพื่อจะทำให้การเคลื่อนที่นั้นง่ายขึ้น และควรจะกางแขนในจังหวะดึงให้กว้างกว่าตอนที่คุณว่ายผีเสื้อระยะ 50 เมตร
ให้สร้างความรู้สึกว่าคุณกำลังขับเคลื่อนร่างกายไปข้างหน้าเสมอ และให้พยายามไถคางไปข้างหน้า (โดยไม่ต้องขยับศีรษะไปข้างหน้า) แต่อย่าพยายามก้มหน้านะ!!!!! จำให้ขึ้นใจเลยว่า ในจังหวะที่เราผลักมือไปแล้วจะเกิดเหตุการณ์ 3 อย่างนี้พร้อมๆกัน
ทีนี้ก็มาถึงองค์ประกอบสุดท้าย…
จงหมั่นฝึกสิ่งเหล่านี้ทุกวันในช่วงที่คุณซ้อมเอง หรือกับโค้ชก็แล้วแต่ แล้วคุณจะพบว่าคุณเป็นนักว่ายน้ำท่าผีเสื้อที่ทำได้ดีและว่ายเร็วด้วย!!!!!!!!!!!!
สวัสดีครับทุกท่าน
หลังจากที่ผมได้เริ่มต้นกับ nuttapol.wordpress.com มาเป็นเวลากว่า 10 ปี ต่อจากนี้ผมจะได้เริ่มต้นสร้าง page ที่เน้นเกี่ยวกับบทความด้านกีฬาว่ายน้ำขึ้น ได้แก่
เว็บไซต์ : http://swimnut.wordpress.com
และ facebook fan page : https://www.facebook.com/pages/Swim-tips-by-Nutterfly
ผมขอเชิญทุกท่านแวะไปเยี่ยมชม ร่วมอ่าน และแสดงความคิดเห็นได้นะครับ
ส่วน nuttapol.wordpress.com ก็ยังคงดำรงอยู่ครับ แต่คงจะเป็นเนื้อหาของชีวิตและ gadget ดังประสงค์เดิมที่ตั้งไว้ครับ 🙂
ขอบคุณครับ
Nutt
Nuttapol 
